فرآیند تولید سازه فولادی شامل مجموعه‌ای از پردازش، مونتاژ و عملیات برای تولید اجزای سازه فولادی است که الزامات طراحی را برآورده می‌کنند. این شامل مراحل دقیق متعددی است. در زیر شرح مفصلی از این فرآیند آمده است:

۱. مرحله آماده‌سازی مقدماتی

بررسی طراحی و نقشه کشی
بر اساس الزامات پروژه (مانند سازه ساختمان و الزامات بار)، شرکت طراح، طراحی دقیق سازه فولادی، شامل ابعاد اجزا، روش‌های اتصال و انواع مصالح (مانند Q235 و Q355) را تکمیل می‌کند.
بررسی نقشه‌ها بین تیم‌های طراحی، تولید و ساخت سازماندهی می‌شود تا عقلانیت طراحی، امکان‌پذیری فرآیند و الزامات دقت ابعادی تأیید شود و از خطاهای تولید بعدی جلوگیری شود.

تهیه و بازرسی مواد
فولاد (مانند صفحات فولادی، مقاطع فولادی، لوله‌های فولادی)، مواد جوشکاری (الکترود، سیم، پودر جوشکاری) و بست‌ها (پیچ و مهره) طبق الزامات نقشه خریداری می‌شوند.
مواد اولیه از نظر کیفیت بررسی می‌شوند، از جمله تأیید گواهی‌های مواد، بازرسی بصری (برای عیوبی مانند ترک و زنگ‌زدگی)، آزمایش خواص مکانیکی (آزمایش‌های کشش و خمش) و تجزیه و تحلیل ترکیب شیمیایی برای اطمینان از مطابقت با استانداردهای ملی (مانند GB/T 700 و GB/T 1591).

دوم. مرحله پردازش و تولید

۱. برش
هدف: مواد اولیه را مطابق با ابعاد نقشه به قطعات خالی مورد نیاز برش دهید.
فرآیندهای رایج:
برش شعله: مناسب برای صفحات فولادی ضخیم، کم هزینه اما با دقت کمتر.
برش پلاسما: مناسب برای صفحات نازک، فولاد ضد زنگ و غیره، با سرعت برش سریع و دقت بالا.
برش CNC: مسیرهای برش کنترل‌شده توسط کامپیوتر به دقت ±1 میلی‌متر دست می‌یابند و برای قطعات پیچیده مناسب هستند.
اقدامات احتیاطی: پس از برش، پلیسه‌ها و سرباره‌ها باید برداشته شوند تا از تأثیر بر پردازش‌های بعدی جلوگیری شود.

۲. صاف کردن و شکل دادن
صاف کردن: فولاد ممکن است در حین نورد، حمل و نقل یا برش تغییر شکل دهد. این امر مستلزم صاف کردن مکانیکی (مانند صاف کردن با غلتک) یا صاف کردن با شعله (گرمایش موضعی و به دنبال آن خنک کردن) برای بازگرداندن آن به یک خط مستقیم است.
شکل‌دهی: پردازش اجزایی که نیاز به خم شدن یا شکل‌دهی ویژه دارند، مانند:
نورد ورق: صفحات فولادی را به لوله‌های گرد یا اجزای منحنی (مانند گنبدهای کارخانه‌ای) تبدیل می‌کند.
خمکاری پرسی: صفحات فولادی را به اجزای قائمه یا حاده مانند نبشی و کانال U شکل خم می‌کند.
پرس‌ها: از قالب‌ها برای پرس سطوح منحنی پیچیده یا قطعات با شکل خاص (مانند اتصالات پل) استفاده کنید.

۳. پردازش لبه و تشکیل سوراخ
پردازش لبه: فرزکاری و صفحه‌کاری شیارهای جوش و سطوح انتهایی برای اطمینان از کیفیت جوش (مثلاً زاویه شیار و ابعاد لبه صاف مطابق با الزامات طراحی).
شکل‌دهی سوراخ: سوراخ‌های پیچ و پین با استفاده از دستگاه دریل پرس، پانچ یا تجهیزات حفاری CNC ماشینکاری می‌شوند. دقت قطر (معمولاً درجه H12) و دقت موقعیت (انحراف گام سوراخ ≤ ±1 میلی‌متر) برای جلوگیری از ورود پیچ در حین نصب مورد نیاز است.

۴. مونتاژ (مونتاژ)
مونتاژ چندین قطعه به اجزای سازنده (مثلاً تیرها، ستون‌ها، خرپاها) طبق مشخصات نقشه. روش‌های رایج عبارتند از:
جوشکاری نقطه‌ای: محکم کردن موقت قطعات با تعداد کمی جوش برای اطمینان از ابعاد مونتاژ.
وسایل و اتصالات: برای اطمینان از عمودی بودن و موازی بودن اجزا (به عنوان مثال، جان و بال یک ستون فولادی باید با زاویه ۹۰ درجه مونتاژ شوند) از جیگ‌ها و وسایل مخصوص استفاده کنید. ابعاد بحرانی، مانند طول اجزا و انحراف مورب، باید با استفاده از ابزارهایی مانند متر نواری و توتال استیشن‌ها بررسی شوند.

۵. جوشکاری
فرآیند هسته: اتصال دائمی قطعات مونتاژ شده از طریق جوشکاری. روش‌های رایج جوشکاری:
جوشکاری قوس دستی: انعطاف‌پذیر و مناسب برای اتصالات پیچیده، اما ناکارآمد.
جوشکاری قوسی زیرپودری: مناسب برای جوش‌های مستقیم و بلند (مانند اتصال صفحات فولادی به یکدیگر)، با درجه بالایی از اتوماسیون و کیفیت جوش ثابت.
جوشکاری با محافظ گاز (جوشکاری CO₂، جوشکاری قوس آرگون): مناسب برای صفحات نازک و قطعات فولاد ضد زنگ، با حداقل اعوجاج جوشکاری.
کنترل کیفیت: قبل از جوشکاری (برای صفحات ضخیم یا فولادهای کم آلیاژ) پیش گرمایش لازم است. پس از جوشکاری، آزمایش غیر مخرب (آزمایش اولتراسونیک UT، آزمایش ذرات مغناطیسی MT) برای بررسی عیوبی مانند ترک و منافذ لازم است.

6. صاف کردن جوش
پس از جوشکاری، قطعات ممکن است به دلیل تنش حرارتی تغییر شکل دهند (مانند خم شدن یا پیچ خوردن). صاف کردن مکانیکی یا شعله‌ای برای اطمینان از اینکه صافی و عمود بودن قطعات با مشخصات مطابقت دارد (به عنوان مثال، انحراف عمود بودن ستون ≤ H/1000 و ≤15 میلی‌متر).

III. پس پردازش

درمان سطحی
زنگ‌زدایی: پوسته و زنگ‌زدگی را از سطح فولاد از طریق سندبلاست (راندمان بالا و زنگ‌زدایی کامل)، اسیدشویی یا پولیش دستی پاک کنید تا به سطحی با کیفیت Sa2.5 (تقریباً سفید) یا St3 (زنگ‌زدایی کامل دستی) برسید.
پوشش: آستر (جلوگیری از زنگ زدگی)، پوشش میانی (برای افزایش ضخامت) و پوشش رویه (تزئینی و مقاوم در برابر آب و هوا) را اعمال کنید. ضخامت پوشش باید الزامات طراحی را برآورده کند (به عنوان مثال، ضخامت کل ≥ 120μm برای سازه‌های فولادی در فضای باز). برای محیط‌های خاص (به عنوان مثال، محیط‌های شیمیایی و دریایی)، می‌توان از پوشش‌های ضد خوردگی (به عنوان مثال، رنگ اپوکسی غنی از روی) استفاده کرد.

بازرسی نهایی
بازرسی جامعی از ابعاد اجزا، ظاهر، کیفیت جوش و ضخامت پوشش انجام می‌شود و گزارش کیفیت صادر می‌گردد.
اجزای حیاتی (مثلاً تیرهای جعبه‌ای فولادی پل و ستون‌های فولادی ساختمان‌های بلند) تحت آزمایش بار یا محاسبات ظرفیت باربری قرار می‌گیرند.

شماره گذاری و بسته بندی: قطعات بر اساس ترتیب نصب شماره گذاری می شوند تا بلند کردن و مونتاژ در محل تسهیل شود.
نواحی آسیب‌پذیر (مثلاً سوراخ پیچ‌ها و گوشه‌های تیز) را با سپرهای محافظ محافظت کنید. اجزای بزرگ را با طناب‌های سیمی محکم کنید تا از تغییر شکل یا آسیب در حین حمل و نقل جلوگیری شود.

IV. هماهنگی حمل و نقل و نصب
در حین حمل و نقل، وسایل نقلیه مناسب (کفی، تریلر) باید بر اساس اندازه قطعه انتخاب شوند. قطعات بزرگتر از اندازه نیاز به مجوز حمل و نقل بزرگتر از اندازه دارند.
ما نقشه‌های نصب و لیست قطعات را ارائه می‌دهیم و در بلند کردن و قرارگیری در محل برای رفع انحرافات ابعادی در حین نصب کمک خواهیم کرد.