روش بسته بندی سازه های فولادی باید بر اساس عواملی مانند نوع اجزا، اندازه، فاصله حمل و نقل، محیط نگهداری و محافظت مورد نیاز تعیین شود. هدف جلوگیری از تغییر شکل، زنگ زدگی و آسیب در حین حمل و نقل و نگهداری است.

روش بسته بندی سازه فولادی به شرح زیر است:

1. بسته بندی ساده (بدون بسته بندی)

برای: قطعات فولادی بزرگ و سنگین (مانند ستون‌های فولادی، تیرها، خرپاهای بزرگ).

ویژگی‌ها: هرگونه لایه بسته‌بندی اضافی را فراموش کنید، می‌توانید مستقیماً با ابزارهای بالابر بارگیری و تخلیه کنید. اما اجزا باید در حین حمل و نقل محکم بسته شوند تا از لرزش/ضربه جلوگیری شود.

محافظت بیشتر: می‌توانید پوشش‌های موقت یا اتصالات قطعات (سوراخ‌های پیچ، سطح فلنج) را برای جلوگیری از نفوذ و آسیب فراهم کنید.

2. بسته بندی همراه

مناسب برای: قطعات فولادی کوچک و متوسط ​​با شکل منظم (مانند نبشی، ناودانی، لوله‌های فولادی و صفحات اتصال کوچک) به صورت عمده.

توجه: بسته‌بندی نباید خیلی سفت باشد. اگر خیلی شل باشد، المان‌ها جابجا می‌شوند و اگر خیلی سفت باشد، ممکن است باعث تغییر شکل شود.

3. جعبه چوبی / بسته بندی قاب چوبی

سناریوهای قابل اجرا: قطعات فولادی دقیق کوچک (قطعات مکانیکی: کانکتورهای با دقت بالا و غیره)، قطعات شکننده (مانند قطعات کوچک مانند پیچ ​​و مهره) یا قطعات فولادی که نیاز به حمل و نقل یا صادرات در مسافت‌های طولانی دارند.

مزایا: محافظت عالی، ایزوله بودن از محیط، محافظت از محیط زیست، محافظت در برابر حمل و نقل در مسافت‌های طولانی در محیط‌های پیچیده.

۴. بسته‌بندی محافظتی منحصر به فرد

برای ضد خوردگی: هنگام انبار کردن قطعات فولادی یا در محیط مرطوب برای حمل و نقل قطعات فولادی، علاوه بر روش‌های بسته‌بندی فوق، به عملیات ضد زنگ اضافی نیز نیاز است.

برای محافظت در برابر تغییر شکل: هنگام بسته‌بندی فولادهای نازک و ظریف (مثلاً تیرهای فولادی باریک، اعضای فولادی نازک)، از تکیه‌گاه‌های اضافی (چوب یا براکت‌های فولادی) به عنوان مواد بسته‌بندی استفاده کنید تا از خم شدن و تغییر شکل بسته‌بندی در اثر وزن ناهموار در حین حمل و نقل و انبارداری جلوگیری شود.